Het fenomeen van aquaria zonder vissen
F. MattierHet concept van aquaria zonder vissen zou enkele jaren geleden nog vreemd en zelfs paradoxaal hebben geleken.
Maar steeds meer amateurs wenden zich nu tot deze passie.
Zeker, het bewustzijn over dierenwelzijn speelt een rol in deze evolutie.
Er is ook kritiek op de visserij, waarvan de ethiek ter discussie kan worden gesteld: geïmporteerde vissen met onvermijdelijke sterfte tijdens het transport, slecht gecontroleerde kwekerijen in het oosten van Europa of erger, het vangen van wilde vissen in de natuurlijke omgeving, extra sterfte op de verkooppunten...
Maar veel aquarianen ontdekken ook, naarmate de jaren verstrijken, de charme van aquaria zonder vissen.
'De afwezigheid van vissen is vaak de voorwaarde voor het creëren van een echt stabiel aquatisch ecosysteem. Waar in de natuur meestal minder dan één vis per kubieke meter water (1000 liter!) is, is de dichtheid in een aquarium veel hoger en verandert alles. Onze vissen brengen hun dagen door met het inspecteren van elk vierkante centimeter van hun aquarium en maken zo de vestiging van de microfauna onmogelijk. De biologische cyclus wordt dus onderbroken door de alomtegenwoordigheid van deze hongerige kleine roofdieren!'
Zonder vissen wordt het mogelijk om je te richten op de microfauna en de planten, die samen een complete en stabiele cyclus vormen. De beestjes (watervlooien, wormen, hydra's, waterpissebedden, ostracoden, enz.) voeden zich met bacteriën en afval, hun uitwerpselen voeden de planten, waarvan de dode bladeren de bacteriën voeden, en de cyclus is rond...
De gesloten cirkel is praktisch mogelijk.
Dan hebben we een aquarium zonder klusjes! Geen filter of luchtpomp nodig, verwarming is meestal overbodig, geen vissen om te voeden, de planten groeien vanzelf dankzij het licht en de beestjes prolifereren in hun eigen tempo.
Een water tuin, met zijn enige verlichting, gedimd en gekleurd door de planten, is een prachtig schouwspel. Even hypnotiserend en rustgevend als een aquarium met vissen.
Men mediteert er stil en sereen, het spektakel verandert afhankelijk van de groei van deze of gene plant, en de loep die dichtbij is, laat je genieten van het fascinerende leven van de beestjes die er wonen. De schokkerige beweging van de watervlooien, de hypnotiserende dans van de Zwarte slibworm, de waterpissebedden die hun paren vormen, de groepen ostracoden op het minste dode blad...
Geen grote hoeveelheid meer nodig, waarin een vis uiteindelijk altijd gevangen zal lijken: zestig liter is een enorme wereld voor zo'n kleine waterpissebed, en nog meer voor een stilstaande plant!
Planten produceren de zuurstof die de beestjes inademen, en consumeren vervolgens de CO2 die ze uitademen, om opnieuw zuurstof te maken. De cirkel is rond.
Het licht is de enige motor van deze kleine stille wereld, onafhankelijk van u voor het belangrijkste.
En zo voorbeeldig om kinderen te leren wat de natuur is!
Om op de hoogte te blijven van de publicatie van toekomstige artikelen, vergeet niet je gratis in te schrijven voor de nieuwsbrief onderaan deze pagina!
Foto's: Laila van Pixabay
7 opmerkingen
C’est bien l’aquariophilie avec rien. Je viens de lâcher deux feuilles de chêne dans le 17 litres en verre moulé. C’est joli. Beau rapport de couleurs avec les têtes illuminées (un peu comme la mienne) d’Elodées de Nuttall trouvées en Bretagne.
J’ai ré-abordé l’aquariophilie de manière très technique il y a 6/8ans (alors que je faisais ça de manière totalement chaotique étant gamin) avec une ferti, sol tech, co2, routine de maintenance…
Aujourd’hui, mes bacs sont pas des plus “aquascapés” du monde, mais ils restent sans doute assez appréciables & surtout je m’approche du plus possible du lowtech.
Pour cela, je réquisitionne l’aide de supers auxiliaires (que j’ai pris ici pour certains) ostracodes, aselles etc qui nous aident quotidienne au maintient du bac.
Pas de renouvellement (hormis évaporation à l’eau osmosée), les seuls test que je m’inflige c’est l’évolution du GH & phosphates, les nitrates étant toujours en déficit dans un aquarium décemment planté. Si besoin, je reminéralise une fois tous les 6 mois, je fais un petit renouvellement en cas de phosphates trop hauts.
Les bacs sont juste convenablement brassés & filtrés pour m’éviter une corvée de nettoyage du sol.
Si vous souhaitez faire une aquariophilie peu contraignante, renseignez vous du côté du lowtech – notech – walstad etc.
passionnant,
cela fait quelques années que je désespérais de trouver un endroit où on évoque et où on met en avant notre biodiversité locale.
Je possède plusieurs aquariums, un bassin et je peux passer des heures à observer l’évolution de chacun.
Enfin un article et un site qui vont me permettre d’aller encore plus loin et de corriger un certain nombre d’erreurs.
Je réserve un aquarium pour toutes ces petites bestioles, je vais pouvoir en prendre plein les yeux !
merci
Super ! Et pas un seul gros mot 😁😂😁
Bel article qui me conforte vers quoi je tends. Préservation du bien-être animal mais aussi, et je l’avoue, un brun de fainéantise. Deux de mes 8 aquariums n’ont déjà plus aucun poisson, l’un est converti en terrarium avec cloportes “Porcellio laevis orange” et l’autre de 30l peuplé de gammares, planaires et d’autres bestioles qui arrivent de je ne sais où.
Mes poubellariums me fascinent durant toutes la belle saison.
Merci et bonne continuation.
Bonjour,
C’est effectivement une autre aquariophilie tout aussi passionnante.
Assurément, dès que la place se libérera, j’y viendrai ne serait-ce qu’en souvenir des heures passées enfant le nez dans un ruisseau.