![Le plus petit escargot du monde ?](http://aquazolla.com/cdn/shop/articles/Planorbine.jpg?v=1736354521&width=1100)
De kleinste slak ter wereld?
F. Mattierdelen
We weten nu dat een aquarium waarin water-slakken aanwezig zijn, gemakkelijker in balans komt.
Dit komt doordat de cycli moeite hebben om zich te vestigen in de aanwezigheid van vissen, aangezien zij alle microfauna verorberen waarvan de rol in de natuur juist is om organisch materiaal af te breken, zodat het vervolgens aan de bacteriën kan worden geleverd. Een schakel ontbreekt: die van de "detrivoren".
Het blijkt dat water-slakken vrij goede detritivoren zijn, en dat hun schelp hen tot op zekere hoogte beschermt tegen vissen.
Het is dus logisch dat de aquaria waarin slakken leven stabieler zijn.
Maar sommige mensen vinden ze lelijk. Anderen, bijvoorbeeld voor nano-aquaria, betreuren hun overmatige grootte.
Het is waar dat als er veel afval is, de populatie van slakken zich aanpast aan deze overvloed. In het geval van voedseltekort daarentegen, worden slakken schaarser.
In natuurlijke aquaristiek zorgen we ervoor dat we niet-exotische slakken verkiezen, om te voorkomen dat we invasieve soorten in de natuur vrijlaten. De melanoïde is een uitzondering, aangezien hij de winter in onze streken niet overleeft. Maar het voorbeeld van de ampullariën, waarvan de verkoop in 2012 moest worden verboden (en zelfs de gratis uitwisseling), toont aan dat voorzichtigheid voorop moet staan.
Des te meer omdat er geen gebrek is aan risicoloze soorten: de blaasslak, bijvoorbeeld, is de populairste kleine slak. Effectief, klein (minder dan een centimeter), leuk (soms zwemt hij op zijn rug!), spaart hij de planten en eet hij algen.
Maar de posthoornslak is ook populair. Spectaculairder, omdat hij groter is, bestaat hij in verschillende mutaties (roze of blauw), hoewel zijn natuurlijke bruine versie prachtig blijft.
Vooral is het nu ook mogelijk om een van de kleinste slakken ter wereld in je aquarium of vijver te introduceren! Ik heb het over de planorbiden.
Minuscule slak van het geslacht « Gyraulus », deze minuscule waterslak komt voor in onze streken.
Bijna onvindbaar in de handel, ontdekte ik het in een waterpunt in 2016. Het heeft me meerdere jaren gekost om het te kweken, weg van alle vissen (dit om eventuele parasieten te elimineren) om een gezonde stam te hebben.
Het is een zeldzame curiositeit, want enkele verwante soorten zijn beschermd en zeer moeilijk te onderscheiden.
Deze slak heeft een diameter van slechts enkele millimeters en is nauwelijks 1 mm dik! Je vindt hem in de algen waarvan hij zich voedt. Hij eet ook (gezien zijn grootte) de bacteriële films die de stenen, ramen en planten bedekken. Tot op heden is hij praktisch onbekend bij aquarianen omdat de industriële kweek niet weet hoe hij te vermeerderen.
Hij kan in grote aantallen aanwezig zijn zonder dat we zijn aanwezigheid opmerken. Hij werkt dus heel discreet en geeft de indruk dat het aquarium alleen uit planten en vissen bestaat!
'Als hij erin slaagt om zich in het filter te wurmen, laat hem dan maar: hij zal alles vinden waar hij dol op is en het voedsel voor de bacteriën bereiden!'
Laatste detail dat belangrijk is: hij vreest de winter niet en leeft het hele jaar door probleemloos in een buitenvijver.
Geef hem dus een (heel klein) plekje in je aquaria, en bereid je loepen voor om hem in al zijn prachtige details te observeren!