Waarom herstellen de "vriendenplanten" beter?
F. MattierIk ben een oude aquarianer, en ik heb dus de tijd meegemaakt waarin het internet zelfs niet in dromen bestond!
De aquarianen waren gedwongen om de handelaar te vertrouwen (soms was het dezelfde winkel die de jacht en de visserij deed!), en om zeer dure boeken te kopen of ze te lenen bij de gemeentebibliotheek.
Het is dus onmogelijk om de meeste soorten vissen of planten te verkrijgen die iets minder gebruikelijk zijn dan de guppy of de schalar!
De leveranciers, naast de handelaar wiens adviezen zeer discutabel waren, waren dus vaak de vrienden. We gingen na school bij een vriend een snack nemen, we brachten een goed uur samen door met het kijken naar zijn aquarium, dromend van alles wat we niet hadden, en zoekend naar wat hij ons kon bieden dat we niet hadden.
Vaak gingen we weer weg met een paar planten die we speciaal weelderig hadden gevonden in zijn aquarium, en die hij dus in overvloed had.
Wat opviel, was dat die planten, die "van de vriend", over het algemeen veel beter aansloegen dan die van de verkoper, die vaak maar bleven voortbestaan en na verloop van tijd verdwenen. Nooit hielden deze de beloftes van de foto's in het boek of de poster van de verkoper!
Sindsdien ben ik daar altijd door getroffen.
Ah! Dit Java-mos van mijn vriend Olivier, en die cryptocorynen van mijn maat Pierre!
"De uitleg, ik ben het pas sinds een jaar of tien aan het ontdekken, met de aanwijzingen die worden geboden door zeer recente agronomische vooruitgangen."
Als agro-ingenieur volg ik de huidige ontdekkingen met betrekking tot het microbiota (de "rhizospheer") van planten op de voet.
Sommige naaldbomen die de kolonisten uit Europa naar Amerika hadden gebracht om hout te produceren, groeiden daar niet en stierven snel. Maar toen dezezelfde kolonisten, samen met de zaailingen, een beetje van hun oorspronkelijke grond meebrachten, in een hoeveelheid die voldoende was om "levend" en vochtig te blijven, veranderde alles! Want de micro-organismen die nodig waren voor deze soort bomen bestonden niet in Amerika, en de bomen groeiden dus niet.
Mijn ervaring met aquaria laat me zien dat waterplanten vergelijkbare fenomenen ondergaan.
De plant van de handelaar uit mijn jeugd, gekweekt in Nederland, uitgerukt en gewassen, van de groothandelaar naar de winkel gebracht, had haar microbiota die ze zo graag had niet meer. De schok bij het herplanten was enorm, en ze overwon het zelden.
Evenzo wanneer ze « in vitro » werd gekweekt. Deze laboratoriumkweektechniek is bedoeld om algen en contaminatie te vermijden. Maar ze negeert juist dat een plant, eenmaal het laboratorium verlaten, groeit te midden van micro-organismen en dankzij hen. Het leven in het laboratorium heeft haar niet geleerd om met hen samen te leven.
"De planten van mijn vrienden hoefden alleen maar de straat over te steken in een oude mosterdpot met een beetje van hun zand en hun water!"
Sinds de oprichting van Aquazolla inspecteer ik de planten visueel bij het licht (om ze te ontdoen van eventuele vreemde voorwerpen), maar ik verbied mezelf om ze te wassen, laat staan om ze te "desinfecteren". Dit zou hen beroven van die miljoenen vriendelijke bacteriën die hen zo goed hebben laten groeien, aanwezig op de wortels, maar ook op het hele oppervlak van de bladeren.
Het leven is mooi, het is complex, en het te eenvoudig willen maken doet het geen recht!
2 opmerkingen
Merci pour ce mini reportage.
Paléo-aquariophile moi-même, je suis depuis longtemps convaincu de l’interaction de la plante et de son milieu. Une vision holistique qui manque cruellement à l’aquariophile lambda.
Bonjour , je partage entièrement cet avis . Ce sont sur les bucephalendras que j’ai pu le mieux observer ce phénomène entre les in vitro et celles qui avaient du vécu . j’ai lu ,pour reprendre l’exemple des plantes terrestres qu’elles finissent par produire des enzymes qui les protègent des algues ou parasites. Je crois qu’on a ce phénomène sur le chêne avec le gui par exemple .
Et aussi le bouleau qui a besoin d’avoir un certain type de champignon pour se développer . Il existe des vidéos très intéressantes sur le fait de faire pousser volontairement des algues pour mieux les comprendre . A titre personnel , je considère les algues comme un genre de vaccination de la plante et effectivement avoir un équilibre micro biologique correct permet d’éviter leur prolifération anarchique . A chaque fois que j’ai désinfecter une plante , à l’eau oxygénée par exemple, même si ça a fonctionné sur un court terme , les algues sont revenues . Par contre , curieusement ,en rajoutant des bactéries d’autres bacs grâce à des vieux filtres mâture , en réadaptant l’éclairage et en apportant de la microfone , le problème a été réglé durablement . Bien sûr , il ne faut pas craindre les parasites mais certains aquariophiles préconisent carrément d’aller chercher de la vase dans des endroits de nature non pollués au démarrage d’un bac . Je n’ai jamais eu de soucis notable sur la santé des poissons à faire ceci.
Est-ce une technique plus judicieuse à effectuer en hivers par temps de gel ou en été lorsque l’activité bactériologique bat son plein ?